Reklewscy de Rekle

Tytuł

Reklewscy de Rekle

Opis

O Reklewskich de Rekle i Fragmenty „Sagi Rodu De Rekle Reklewskich”

Rodzina Reklewskich h. Gozdawa II jest starą rodziną szlachecką wywodzącą się z Rekli w ziemi sieradzkiej w parafii Rząśnia. Z dokumentu „oczyszczenia szlachectwa” z roku 1375 wynika, że protoplaści rodu przybyli do Rekli ze Śąska. Ostatnim właścicielem Rekli był Krzysztof zwany Stawkiem, zmarły w 1753 roku. Po nim dziedziczyli Rekle: Maksymilian Radoński i Marcin Wysiemirski. Protoplastą linii Opatowskiej i Krakowskiej rodu Reklewskich jest Kasper de Rekle Reklewski urodzony ok. 1600 roku, ożeniony z Marianną Sarnecką z Kłody. Kasper był dziedzicem wsi Dąbie w parafii Wojkowice Kościelne. Posiadał też części w Rekli, które dziedziczyli jego syn i wnuk. Kasper z Marianną z Kłody miał pięciu synów : Aleksandra ( 1625), Wojciecha (1627), Gabriela (1629), Stanisława ( 1631) i najstarszego Michała urodzonego prawdopodobnie przed 1618. Z drugiego małżeństwa z Dorotą miał córkę Elżbietę (1638).
Syn Kaspra, Wojciech de Rekle Reklewski urodzony w Dąbiu, poślubił Teodorę Chodakowską. Po otrzymaniu tytułu cześnika sandomierskiego w roku 1660, Wojciech sprzedał Dąbie Trepkom i kupił wieś Czajkową i (dzierżawę?) Obręczną. Znani jego synowie to Wacław i Wojciech. Wacław, właściciel części Rekli poślubił Zofię Aichinger i dał początek linii krakowskiej Reklewskich. Syn Wacława - Zygmunt urodził się w parafii Krzęcice, a jego żona Zofia zmarła w Przyłęku. Wojciech zaś, miał syna Stefana i dał początek linii opatowskiej Reklewskich z Obręcznej.

prawnuk Kaspra, Krzysztof, był wnukiem Wojciecha i Teodory Chodakowskiej a prawnukiem Kacpra i Marianny Sarneckiej z Kłody K. Rytwian i procesował się o wieś Dąbie w parafii Wojkowice Kościelne - niegdyś własność dziedziczna Kacpra- ze Stefanem i Apollinarym z Dąbia. Dobra stanowiły dwór z folwarkiem, łąki, lasy, ziemie orne wraz z kmieciami ( K. Kowaleska ).

Reklewscy notowawni byli jako elektorzy królów polskich i jako sygnatariusze konfederacji warszawskiej w roku1733. Konfederacja warszawska (1733) – zawiązana 5 października 1733 r. we wsi Kamion przez ok. 3 tys. zwolenników Augusta III Sasa, bezpośrednio po dokonaniu jego elekcji na tron polski. Marszałkiem konfederacji został Antoni Józef Poniński

Twórca

Krystyna Kowalewska, Maria Wiktoria Radwan, Marek Zaborski

Źródło

„Rodzina Herbarz Szlachty Polskiej” ze zbiorów Seweryna hrabiego Uruskiego i materiałów archiwalnych, opracowany przez Aleksandra Włodarskiego tom XV 1931. „Szlachta Wylegitymowana w Królestwie Polskim w Latach 1836-1861” E. Sęczys 2000, „Poczet Szlachty Galicyjskiej i Bukowieńskiej” Lwów 1857.„Herbarz Polski” Adama Bonieckiego, Księgi grodzkie sądeckie, krakowskie. Archiwa Państwowe w Krakowie, Warszawie, Kielcach, Sandomierzu, Pińczowie, Częstochowie, Archiwum Wojskowe w Warszawie i Archiwum Archidiecezjalnym w Częstochowie, bibliotekach Narodowej, Miejskiej Warszawy, Wojskowej, a także bibliotekach elektronicznych Polona, Mazowieckiej, Jagiellońskiej, Uniwersytetu Warszawskiego, dane zamieszczone w Genetece.pl,
szukajwarchiwach.pl

Wydawca

Archiwum Rodziny Radwanów, Maria Wiktoria Radwan

Data

1618