Józef Sołtyk miecznik sandomierski

Józef Sołtyk miecznik sandomierski

Nota biograficzna Józefa Sołtyka h. własnego, miecznika sandomierskiego, praprapradziadka Mieczysława Radwana

Józef Sołtyk herbu własnego był najstarszym synem Michała Aleksandra Sołtyka kasztelana sandomierskiego i Józefy Borzym-Makowieckiej, bratem Macieja Sołtyka, wojewody sandomierskiego i Tomasza , kasztelana wiślickiego. W 1757 postąpił na miecznikostwo sandomierskie a 1760 awansował na stolnikostwo sandomierskie. Ożeniony z Katarzyną Lipowską. Ojciec dwóch synów i dwóch córek. Jego córka Józefa z Sołtyków była żoną Adama Parysa.
Podczas bezkrólewia po śmierci Augusta II, podpisał z woj. sandomierskim elekcję Stanisława Poniatowskiego a podczas konfederacji barskiej ubiegał się o marszałkostwo woj. sandomierskiego. W 1769 został zatrzymany koło Pacanowa - majątku zięcia Adama Parysa- z jednym z synów przez oddział rosyjski i uwięziony w Nowym Mieście Korczynie a następnie w Krakowie. W sprawie jego uwolnienia interweniował u króla brat Maciej. W 1770 na jego majątek w Słupi najechały wojska rosyjskie rabując dom i gospodarstwo. Był właścicielem Słupi i Borowej (Borowic?) w woj. sandomierskim. Urodził się ok. 1715, zmarł w 1780. Wg. rodzinnej legendy, był w jakimś stopniu niepełnosprawny

Maria Wiktoria Radwan

ipsb

Archiwum Rodziny Radwanów, Maria Wiktoria Radwan

1715

Maria Wiktoria Radwan

Archiwum Rodziny Radwanów