Tytuł
Radwanowie z parafii Krzcięcice i Sędziszów, pow. Jędrzejów
Opis
Notowany w aktach grodzkich Nowego miasta Korczyna Jan Radwan "dziedzic Żernik", wg dokumentów z AGAD nie pochodził z Żernik koło Sędziszowa i Krzcięcic a z Żernik k. Buska w parafii Stopnica.
Radwanowie "sędziszowscy" w parafii Krzcięcice siedzieli prawdopodobnie koło Wojciechowic, Deszna, Piołunki, Zielonek, przynajmniej od około 1650 - geneteka notuje Kacpra Radwana ur. 1671 syna Krzystofa i Katarzyny. Nie istnieją akta metrykalne wcześniejsze gdyż kościół św. Prokopa w Krzcięcicach był prawie 100 lat zborem kalwińskim i ponownie został konsekrowany w 1670 . Tereny te były wsiami i folwarkami królewskimi i rycerskimi z nadań Bolesława Wstydliwego, Konrada Mazowieckiego , Konrada II Czerskiego i Henryka Brodatego.
Radwanowie w parafii Krzcięcice chrzcili dzieci do ok.1719, po nich zostały tam córki ( z Wojciechowic ) ożenione z Barańskim, Paulim, Hebdowskim, Muszyńskim.
W okresie 1708-1815 Radwanowie korzystali z kościoła w Sędziszowie. O tym, że Radwanowie posiadali lub dzierżawili wieś w okolicy Krzcięcic i Sędziszowa świadczy fakt, że istnieją zindeksowne metryki Radwanów (nobiles) z tego okresu w tylko w Krzęcicach i Sędziszowie a w kościele Trójcy Świętej w Jędrzejowie tylko Radwańskich stanu chłopskiego. Posiadanie przez Radwanów folwarku w okolicach Sędziszowa, pośrednio potwierdzają akty chrztu Radwańskich stanu chłopskiego (agricola) w parafii w Chęcinach .
Najprawdopodobniej Radwanowie " sędziszowscy" związani byli z opactwem w Jędrzejowie i z jędrzejowskimi kuźnicami. W połowie XVI w. opaci wydzielili z majątku klasztornego dobra podjędrzejowskie w osobny majątek zwany "starostwem" w okolicach Skowronna-Koperni, gdzie funkcjonowały kuźnice przetwarzające rudy darniowe oraz produkujące gotowe wyroby z żelaza i stali. Produkcja ta w XVI i XVII wieku była popierana przez królów polskich i sejm, jako że Polska wówczas prowadziła wiele wojen. W archiopactwie cystersów w Jędrzejowie jest dokument sprzed 800 lat, który wymienia dwie parafialne wioski z Krzcięcic, ofiarowane cystersom przez miejscową parafię: jedną anonimową drugą o nazwie Słaboszowice, po dziś dzień należącą do parafii.
Z Sędziszowem związani byli też Borkowie h. Wąż vel Wężyk i Lanckorońscy z Wodzisławia h. Zadora . Mikołaj Borek był właścicielem pobliskiej Piołunówki i właścicielem działów na Trzcieńcu, Sieńsku i również właścicielem Boleszyc i Ołpic a Jan i Jakub Wężykowie byli w 1581 właścicielami Sędziszowa. Po nich właścicielami Sędziszowa byli Lanckorońscy. W Sędziszowie jest kaplica Borków, z której to kaplicy pochodzi cudowny obraz Matki Boskiej pobłogosławiony w Rzymie przez Papieża Urbana VIII w latach 1625-1644 za plebana Lanckorońskiego. Mikołaj Borek poślubił Zofię z Bolmina i był właścicielem Kuźnicy Borkowskiej w Cissowie Daleszycach, gdzie urodził się Antoni Sebastian Radwan, syn Jana Radwana, urodzonego w 1719 w parafii Stopnica a ożenionego z Marianną Brzeską z Bolmina k. Chęcin.
Istnieje podanie, że kościół w Sędziszowie budował Brandys h. Radwan.
Uwaga: Wojciechowice, Deszno, Promieńczyk i Zielonki k/ Wodzisławia były własnością Lanckorońskich z ziemi wadowickiej (korytarz radwanicki).
akt. maj 2019
Radwanowie "sędziszowscy" w parafii Krzcięcice siedzieli prawdopodobnie koło Wojciechowic, Deszna, Piołunki, Zielonek, przynajmniej od około 1650 - geneteka notuje Kacpra Radwana ur. 1671 syna Krzystofa i Katarzyny. Nie istnieją akta metrykalne wcześniejsze gdyż kościół św. Prokopa w Krzcięcicach był prawie 100 lat zborem kalwińskim i ponownie został konsekrowany w 1670 . Tereny te były wsiami i folwarkami królewskimi i rycerskimi z nadań Bolesława Wstydliwego, Konrada Mazowieckiego , Konrada II Czerskiego i Henryka Brodatego.
Radwanowie w parafii Krzcięcice chrzcili dzieci do ok.1719, po nich zostały tam córki ( z Wojciechowic ) ożenione z Barańskim, Paulim, Hebdowskim, Muszyńskim.
W okresie 1708-1815 Radwanowie korzystali z kościoła w Sędziszowie. O tym, że Radwanowie posiadali lub dzierżawili wieś w okolicy Krzcięcic i Sędziszowa świadczy fakt, że istnieją zindeksowne metryki Radwanów (nobiles) z tego okresu w tylko w Krzęcicach i Sędziszowie a w kościele Trójcy Świętej w Jędrzejowie tylko Radwańskich stanu chłopskiego. Posiadanie przez Radwanów folwarku w okolicach Sędziszowa, pośrednio potwierdzają akty chrztu Radwańskich stanu chłopskiego (agricola) w parafii w Chęcinach .
Najprawdopodobniej Radwanowie " sędziszowscy" związani byli z opactwem w Jędrzejowie i z jędrzejowskimi kuźnicami. W połowie XVI w. opaci wydzielili z majątku klasztornego dobra podjędrzejowskie w osobny majątek zwany "starostwem" w okolicach Skowronna-Koperni, gdzie funkcjonowały kuźnice przetwarzające rudy darniowe oraz produkujące gotowe wyroby z żelaza i stali. Produkcja ta w XVI i XVII wieku była popierana przez królów polskich i sejm, jako że Polska wówczas prowadziła wiele wojen. W archiopactwie cystersów w Jędrzejowie jest dokument sprzed 800 lat, który wymienia dwie parafialne wioski z Krzcięcic, ofiarowane cystersom przez miejscową parafię: jedną anonimową drugą o nazwie Słaboszowice, po dziś dzień należącą do parafii.
Z Sędziszowem związani byli też Borkowie h. Wąż vel Wężyk i Lanckorońscy z Wodzisławia h. Zadora . Mikołaj Borek był właścicielem pobliskiej Piołunówki i właścicielem działów na Trzcieńcu, Sieńsku i również właścicielem Boleszyc i Ołpic a Jan i Jakub Wężykowie byli w 1581 właścicielami Sędziszowa. Po nich właścicielami Sędziszowa byli Lanckorońscy. W Sędziszowie jest kaplica Borków, z której to kaplicy pochodzi cudowny obraz Matki Boskiej pobłogosławiony w Rzymie przez Papieża Urbana VIII w latach 1625-1644 za plebana Lanckorońskiego. Mikołaj Borek poślubił Zofię z Bolmina i był właścicielem Kuźnicy Borkowskiej w Cissowie Daleszycach, gdzie urodził się Antoni Sebastian Radwan, syn Jana Radwana, urodzonego w 1719 w parafii Stopnica a ożenionego z Marianną Brzeską z Bolmina k. Chęcin.
Istnieje podanie, że kościół w Sędziszowie budował Brandys h. Radwan.
Uwaga: Wojciechowice, Deszno, Promieńczyk i Zielonki k/ Wodzisławia były własnością Lanckorońskich z ziemi wadowickiej (korytarz radwanicki).
akt. maj 2019
Twórca
Maria Wiktoria Radwan
Źródło
Geneteka, Wiśniewski J., Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w jędrzejowskiem, Wikipedia, Dariusz Kalina: "Wrota Świętokrzyskie"
AGAD 1/399/0/-/229 Radwanowie herbu Radwan i Stanisław Bar. 1713, 1754, 1808, 1842
AGAD 1/399/0/-/229 Radwanowie herbu Radwan i Stanisław Bar. 1713, 1754, 1808, 1842
Wydawca
Archiwum Rodziny Radwanów, Maria Wiktoria Radwan
Data
1630
Prawa
Archiwum Rodziny Radwanów